Explosie van Vreugde

Explosie van vreugde

DIY Textile School is een school voor amateurkunst. Veel mensen vinden dat dit een goede plek is om (textiel)kunst te leren maken. Dat is ook zo. Maar het is maar de helft van het verhaal.

Innerlijke kracht

DIY Textile School is een plek voor persoonlijke ontwikkeling. Dat is geen loze kreet: ik zie dat de school mensen niet alleen in hun kunst vooruit helpt, maar in hun hele leven. De studenten die de tweejarige opleiding Textile Art hebben gedaan, zijn gegroeid in creatieve en artistieke ontwikkeling. Ze hebben ook hun innerlijke kracht gevonden. En daardoor weten ze dat ze kunnen omgaan met de uitdagingen van het leven. Dat ze kunnen dealen met verschrikkelijke gebeurtenissen als een overlijden in de familie of met ziekte of het verlies van werk. Dat heeft alles te maken met het vinden van kracht in jezelf, en steun aan elkaar.  DIY is een plek waar mensen elkaar ondersteuning bieden.

Gevoel van eigenwaarde

Je creativiteit ontwikkelen en dingen maken met je handen is goed voor je gezondheid, vooral je geestelijke gezondheid. Het heeft een therapeutische, helende werking. Ik zie dat elke week.

Er komen bij DIY veel verschillende mensen – sommigen zijn onzeker, hebben een laag zelfbeeld of zijn niet in staat om zich te concentreren en dingen af te maken. 

Het is geweldig om de ontwikkeling te zien van de studenten van het tweejaarlijkse Textile Art programma. Hun gevoel van eigenwaarde groeit. Ze merken hoe goed het is voor je zelfvertrouwen om anderen te laten zien wat je maakt. Om positieve feedback te krijgen over je creaties.

Lekker makkelijk?

Klinkt lekker makkelijk – maar dat is het natuurlijk niet. In de twee jaar van de opleiding zie ik studenten over de achtbaan denderen die Kunst Creëren heet – met alle dieptepunten en hoogtepunten die daarbij horen. Ja, soms zit je 'in de flow' en is kunst maken een fantastische meditatieve ervaring. Maar soms is het een strijd – vooral met jezelf. Maar als je dóór gaat, komt er altijd weer een opening. Iets nieuws, moois, onverwachts! 

't zijn net mensen...

DIY studenten zijn net mensen! Of het nu huiselijk geweld, de gezondheid, ziekte bij dierbaren, psychologische problemen, het verlies van partner of van werk...iedereen worstelt wel ergens mee. Bij DIY komen relatief veel vrouwen die zijn gestopt met werken en er achter willen komen wat de volgende stap in hun leven kan zijn. Of die hun baan zijn kwijtgeraakt en een nieuwe richting moeten vinden en uiteindelijk ander werk, misschien wel op een heel ander terrein. Iedereen heeft zo haar eigen uitdagingen. Iedereen heeft in meerdere of mindere mate 'wel wat anders aan haar hoofd.'

We zullen dóórgaan!

Die wetenschap maakt het extra bijzonder om te zien hoe studenten aan de slag gaan en doorzetten. Ze komen naar de lessen. Ze blijven creatief en ze gaan door met het maken van kunst. Ze blijven in de stroom van de creativiteit omdat ze weten dat dit het leven verrijkt. In dat proces van twee jaar zie ik een ontwikkeling van zelfvertrouwen en een toenemend gevoel van eigenwaarde omdat studenten door de moeilijke momenten heen gaan. Ik vind het geweldig om te zien hoe de studenten groeien en zich ontwikkelen. In creatief opzicht én persoonlijk. Als kunstenaar én als mens.

Gemeenschap = community

DIY is een open, creatieve en veilige plek om die groei mogelijk te maken. Om ondersteuning te bieden bij de uitdagingen van het leven. Daarmee helpt DIY voor mijn gevoel niet alleen mensen individueel maar steunt zo ook de gemeenschap. Daar ben ik trots op. Dat ik dat in Nederland mag doen (als buitenlander!). Niet alleen voor Nederlandse vrouwen, maar voor iedereen.

Explosie van vreugde

Kunst maken geeft blije energie. Nergens is dat sterker dan op de tentoonstelling aan het eind van het tweejarig programma Textile Art. Ik hou zó van de explosie van vreugde bij studenten wanneer ze hun werk laten zien!

De tentoonstellingen van de studenten is eigenlijk de aanleiding om dit stuk te schrijven. Niet één, maar twéé tentoonstelling zelfs. Want zowel de studenten van het Masterjaar als de Textile Art opleiding 2015-2017 gaan in juni exposeren. Er wordt keihard gewerkt om de werken optimaal en – uiteraard – professioneel te presenteren. Want er is veel bijzonders gemaakt. Dat mag getoond, dat mag gezien dat mag gewaardeerd worden.

'Ik heb iets te bieden'

De tentoonstelling is zelf ook weer een rollercoaster. Het is nogal wat: je hebt zoveel tijd in je kunst gestoken – in het maken, nadenken, plannen, proberen, werken, presenteren.... je ziel en zaligheid zitten er in. En dat ga je aan de buitenwereld laten zien. En je weet niet zeker wat anderen – buiten je klasgenoten – daarvan zullen vinden. Ja, het helpt dat je medestudenten je waarderen. Dat is een steun in de rug. Maar als je aan anderen kunt laten zien wat jij hebt gecreëerd en je ontvangt positieve reacties, dan krijg je echt het gevoel: ik heb iets te bieden. Ik heb toegevoegde waarde. Het plezier in de kunstwerken die je hebt gemaakt, hebben anderen gezien en ze hebben ervan genoten. Creativiteit is een cadeau dat je geeft en deelt met anderen.

Geef! Deel!

Ginni 

Art, Craft, Design – Kunst, Ambacht, Ontwerp

DIY Textiel School is een school voor textielkunst. maar is aangesloten aan bij de Crafts Council Nederland. Dat komt doordat kunst en ambacht – Arts & Crafts is in het Engels – alles met elkaar te maken hebben.

Ook Design hoort in dit rijtje thuis. Veel mensen die met design bezig zijn, zijn ambachtelijk begonnen. Ze leerden een vaardigheid, een techniek maar uiteindelijk maken ze ontwerpen die door anderen worden uitgevoerd. Dat geldt ook voor textiel – textiel wordt vaak geassocieerd met kleding maken, borduurwerk, of hobby's als weven of breien. Maar je hebt ook interior design, waar met de hand ontwerpen worden gemaakt die vervolgens in een lagelonenland worden geproduceerd. En dan hier weer in de winkels komen te liggen. De bedenkers beschouwen zich als ontwerpers omdat ze het eindproduct zelf niet maken.

Er zijn ook bekende kunstenaars die zo werken. Neem bijvoorbeeld Claudy Jongstra. Zij maakte enorm grote wandkleden. Dat kan ze niet alleen dus ze huurt andere mensen in. Is zij een ambachtelijk wever, een designer of een kunstenaar? Ze is het allemaal. Het één loopt over in het ander.

Ook DIY Textile School speelt met die vervagende grenzen. Studenten in het Textile Art programma verdiepen zich in verschillende technieken (bijvoorbeeld weven en vilt), maar ook in composities en artistiek design. Veel vrouwen die onze workshops doen begonnen ooit met textiel als handvaardigheid of hobby – vervolgens verbreden zij hun kennis van technieken en ontwikkelen een visie op wat zij maken. Anderen hebben een kunstopleiding gevolgd en willen verder met textiel – in veel kunstopleidingen nog een ondergeschoven kindje. Of ze stappen over van schilderen naar textiel. Of schilderen én textiel. Het is allemaal niet meer zo strikt gescheiden.

Wij mixen Art, Crafts en Design. Maar de cross-over gaat verder. We proberen we niet alleen kunst te maken met textiel, maar met vezels in der ruimste betekenis van het woord. Dan heb je het niet alleen over textiel maar ook over papier en de synthetische materialen. Eigenlijk zouden we DIY Fibre & Textile School moeten heten. Vezels en textiel als medium voor kunst. Zowel met moderne materialen als ambachtelijke technieken. En dáárom vinden we het leuk en belangrijk om mee te doen met European Artistic Crafts Days op vrijdag 31 maart, zaterdag 1 en zondag 2 april.

Kom je ook? Laat het ons weten!  

Contact met de plek diep in jezelf

Derek Russel, kunstenaar

Ook de komende week heb ik individuele gespreken met de Textile Art studenten, zowel de eerste als de tweedejaars. Net als afgelopen week. Samen met de begeleider praten we over verwachtingen, dromen en de vorderingen in het creatieve proces. We kijken naar het (individueel gekozen) thema, naar wat goed werkt en waar de blokkades en frustraties liggen. We proberen te ontdekken wat je tegenhoudt of wat je juist helpt om in de flow te blijven. Ik ben dol op die gesprekken.

Dit is het leukste deel van mijn werk: met iemand echt de diepte ingaan en er samen achter komen hoe zij haar creativiteit kan aanboren. Te motiveren om dóór te gaan. Omdat je zoveel bevrediging haalt uit creëren. Dat is – niet toevallig! – de missie van DIY Textile School: Van iedere student het creatieve talent ontwikkelen.

Ik vertel studenten altijd als ze aan de opleiding beginnen dat hun leven twee jaar lang een achtbaan zijn. Iedereen heeft haar ups en downs: Je hebt goede dagen – je hebt slechte dagen. Je hebt geen tijd – je máákt tijd. Als je dat doet, profiteer je. Want daar gaat het uiteindelijk om: Maken. Doen. In het proces blijven.

Een van de belangrijkste aspecten is dat je begint waar je bent. Niet waar je vindt dat je zou moeten zijn, maar waar je echt, werkelijk bent. Die plek moet je in jezelf ontdekken. Van daaruit ga je verder. Iedereen vertrekt vanuit haar eigen plek: het eigen niveau, de eigen vaardigheden en talenten; het vertrekpunt is voor iedereen anders. Sommige mensen komen uit de traditionele quilthoek, sommigen schilderen en hebben ooit – of nooit – met textiel gewerkt. Anderen werken vooral graag met papier en vezels. Of vilt. Iedereen ontwikkelt zich vanuit het eigen beginpunt, op eigen wijze, met zelfgekozen materialen. En dan ga je nieuwe technieken leren die je aan je basis toevoegt.

Het is geweldig om te zien hoe mensen groeien. Hoe het zelfvertrouwen groeit. Dat gebeurt omdat we met elkaar delen wat we maken. Want dan komt er een proces op gang waarin studenten zich realiseren: wow, mensen vinden het leuk wat ik doe. En ik doe het goed. Ik kan dit. Dat is een essentieel kenmerk van de DIY Textile gemeenschap.

Maar even terug naar die gesprekken van vorige en deze week en waarom ik daar zo dol op ben. Zeg nou zelf: hoe vaak heb je de kans op één op één te praten over je kunst en daar coaching op te krijgen? En dan bedoel ik niet: 'Hier zou je een lijn kunnen toevoegen' of 'daar past nog heel goed een vorm bij.' We kijken naar het werkboek, het zelfgekozen thema en het werk dat in dit kader is gemaakt. We kijken hoe je daarmee verder zou kunnen. We vragen met welk medium en welke technieken je de meeste affiniteit hebt en geven je vragen om verder te onderzoeken. Zoals: 'welke dingen weerhouden je om je werk te doen? Hoe kunnen we je helpen?' En we moedigen je aan. We roepen: 'Vooruit! Je kunt het! Ga ervoor!

Sorry als ik klink als een positivo-coach! Maar ik zie hoe hard er gewerkt en gedacht wordt. Ik zie ook wat dat zegt over iemand als persoon. Het is magisch: de connectie maken met de plek diep in jezelf die maakt dat je kunst maakt. Als ik daaraan een bijdrage kan leveren, wordt ik blij en gelukkig. En willen we niet allemaal blij en gelukkig worden in ons werk? Ik wel!

Dit geloof ik oprecht:

1.  Iedereen is creatief
2.  De reis is belangrijker dan de bestemming; en
3.  'De beste manier om de toekomst te voorspellen, is haar zelf te creëren'
     (Abraham Lincoln)

Wat vind jij? Wat zijn jouw overtuigingen? Laat me weten met een comment beneden!
Ginni

Tijd om te regelen, te denken, te dromen!

Vandaag wil ik graag vertellen waarom ik dit blog – dat enige jaren een slapend bestaan heeft geleid – weer op opgepakt.

Als ik terugkijk naar wat er met DIY Textile School bereikt is, word ik blij: er is zoveel gebeurd in die zes jaar dat de school bestaat. In november 2011 tekende ik het huurcontract voor Tussen de Bogen 36 in Amsterdam en in januari 2012 gingen we van start. Nu start er inmiddels niet één Textile Art Programma per jaar, maar twee. Het Stitch Art programma loopt zo goed dat we jaarlijks opnieuw kunnen starten, dit jaar zelfs met een dubbele editie. In 2017 zijn we bovendien begonnen met een Masterjaar programma.

Ik wordt daar word blij van want het betekent: meer mogelijkheden voor studenten om zich verder creatief te ontwikkelen. Ik weet uit ervaring dat creatieve ontwikkeling alle aspecten van je leven positief kan beïnvloeden. Misschien klinkt het gek, maar ik ben dankbaar dat ik een rol mag spelen in het leven van mensen die de weg van hun eigen creatieve ontwikkeling gaan. Of je nu textielkunstenaar of gewoon lekker bezig wilt zijn. Het maakt niet uit of je het doet als hobby, als passie, als roeping, als werk: het dagelijks maken en creëren van kunst is onvoorstelbaar bevredigend.

Het succes betekent dat er meer lessen worden gegeven. De eerste jaren deed het leslokaal ook dienst als kantoor, maar er gebeurt zoveel in het leslokaal dat ik daardoor aan veel andere dingen eigenlijk niet toekwam. Een paar maanden geleden heb ik dit veranderd; we hebben een aparte kantoorruimte gehuurd. Zo kunnen we nu ook administratief werk doen terwijl er cursussen gegeven worden. Dat is nodig en goed.

Het betekent ook dat mijn rol een verandert: van altijd in het leslokaal aanwezig zijn, altijd deel uitmaken van wat er gebeurt, naar de rol van 'directeur'. Dat is óók nodig en goed. Om een koers uit te zetten en de grote lijn te blijven zien moet je aandacht niet voortdurend worden opgeslokt door dagelijks lesgeven en in de les zijn, hoe leuk dat ook is.

Nu heb ik meer tijd voor organisatie. Om dingen te doen die gedaan moeten worden. Niet alleen administratief – gelukkig is Michel er als administratief medewerker en ritselflits extraordinaire! Maar voor planning, innovatie en verandering. Tijd om te regelen, te denken, te dromen!

Daarom heb ik dit blog weer opgepakt: ik wil in contact blijven met mensen die DIY Textile School een warm hart toedragen en die voor mij ook een plekje in hun hart hebben. Dat is namelijk wederzijds. Het is ook een prima manier om te delen wat er achter de schermen gebeurt. Bij DIY gaat het om mensen, en de verbinding die wij met elkaar maken. Hoe wij elkaar helpen ons steeds verder te ontwikkelen. Van die gemeenschap wil ik deel uitmaken. En ik hoop jij ook, lieve lezer.

Ik ben trots op onze studenten. En ik ben er trots op om tussen de uitstekende docenten en begeleiders te staan – Cherilyn Martin die Stitch Art zo voortreffelijk leidt. Erna van Sambeek en Marjolein van der Stoep die de masterjaar studenten gepassioneerd en kundig begeleiden. Marjan van Holthe die nieuwe lessen ontwikkelt. De deskundige en bezielende docenten van Textile Art en de workshops die we organiseren. Op naar een inspirerend 2017 en verder!

Fantastische diersculpturen

Goede voornemens voor 2017? Nou en of! Voor mij is het nieuwe jaar een uitstekende aanleiding om het bloggen weer op te pakken. Maar wel met een focus: bezieling. Op deze plek wil ik graag vertellen over de mensen en de dingen die mij inspireren, blij en enthousiast maken. Lees en geniet!

Henrique van Putten:  

Voor ik Henrique zelf ontmoette, was ik al gefascineerd door haar diersculpturen. Toen ik haar zelf ontmoette, werd ik diep geraakt door haar passie voor haar werk.

Ik luisterde geboeid terwijl Henrique vertelde hoe ze begint met een basisvorm. Tegen die vorm gaat praten. En ze luistert ernaar: ze luistert naar de vorm die haar vertelt hoe het zich voelt. Wat het denkt. Zo ervaart hoe die vorm op zijn eigen manier tot haar spreekt. En daarmee kan zij de emotie in die vorm zichtbaar maken.

Henrique werkt met diersculpturen – maar eigenlijk biedt ze je een plek waar je leert je eigen sculptuur te maken in wat voor vorm dan ook: figuratief of abstract, een dier, een mens een gezicht, je eigen gezicht, je eigen lichaam. En ze doet het zowel respectvol als inspirerend, Ze is zo levenskrachtig, zo vitaal. Wat ook zo prettig is: ik merkte meteen dat ze ervaring heeft in lesgeven.