Explosie van Vreugde

Explosie van vreugde

DIY Textile School is een school voor amateurkunst. Veel mensen vinden dat dit een goede plek is om (textiel)kunst te leren maken. Dat is ook zo. Maar het is maar de helft van het verhaal.

Innerlijke kracht

DIY Textile School is een plek voor persoonlijke ontwikkeling. Dat is geen loze kreet: ik zie dat de school mensen niet alleen in hun kunst vooruit helpt, maar in hun hele leven. De studenten die de tweejarige opleiding Textile Art hebben gedaan, zijn gegroeid in creatieve en artistieke ontwikkeling. Ze hebben ook hun innerlijke kracht gevonden. En daardoor weten ze dat ze kunnen omgaan met de uitdagingen van het leven. Dat ze kunnen dealen met verschrikkelijke gebeurtenissen als een overlijden in de familie of met ziekte of het verlies van werk. Dat heeft alles te maken met het vinden van kracht in jezelf, en steun aan elkaar.  DIY is een plek waar mensen elkaar ondersteuning bieden.

Gevoel van eigenwaarde

Je creativiteit ontwikkelen en dingen maken met je handen is goed voor je gezondheid, vooral je geestelijke gezondheid. Het heeft een therapeutische, helende werking. Ik zie dat elke week.

Er komen bij DIY veel verschillende mensen – sommigen zijn onzeker, hebben een laag zelfbeeld of zijn niet in staat om zich te concentreren en dingen af te maken. 

Het is geweldig om de ontwikkeling te zien van de studenten van het tweejaarlijkse Textile Art programma. Hun gevoel van eigenwaarde groeit. Ze merken hoe goed het is voor je zelfvertrouwen om anderen te laten zien wat je maakt. Om positieve feedback te krijgen over je creaties.

Lekker makkelijk?

Klinkt lekker makkelijk – maar dat is het natuurlijk niet. In de twee jaar van de opleiding zie ik studenten over de achtbaan denderen die Kunst Creëren heet – met alle dieptepunten en hoogtepunten die daarbij horen. Ja, soms zit je 'in de flow' en is kunst maken een fantastische meditatieve ervaring. Maar soms is het een strijd – vooral met jezelf. Maar als je dóór gaat, komt er altijd weer een opening. Iets nieuws, moois, onverwachts! 

't zijn net mensen...

DIY studenten zijn net mensen! Of het nu huiselijk geweld, de gezondheid, ziekte bij dierbaren, psychologische problemen, het verlies van partner of van werk...iedereen worstelt wel ergens mee. Bij DIY komen relatief veel vrouwen die zijn gestopt met werken en er achter willen komen wat de volgende stap in hun leven kan zijn. Of die hun baan zijn kwijtgeraakt en een nieuwe richting moeten vinden en uiteindelijk ander werk, misschien wel op een heel ander terrein. Iedereen heeft zo haar eigen uitdagingen. Iedereen heeft in meerdere of mindere mate 'wel wat anders aan haar hoofd.'

We zullen dóórgaan!

Die wetenschap maakt het extra bijzonder om te zien hoe studenten aan de slag gaan en doorzetten. Ze komen naar de lessen. Ze blijven creatief en ze gaan door met het maken van kunst. Ze blijven in de stroom van de creativiteit omdat ze weten dat dit het leven verrijkt. In dat proces van twee jaar zie ik een ontwikkeling van zelfvertrouwen en een toenemend gevoel van eigenwaarde omdat studenten door de moeilijke momenten heen gaan. Ik vind het geweldig om te zien hoe de studenten groeien en zich ontwikkelen. In creatief opzicht én persoonlijk. Als kunstenaar én als mens.

Gemeenschap = community

DIY is een open, creatieve en veilige plek om die groei mogelijk te maken. Om ondersteuning te bieden bij de uitdagingen van het leven. Daarmee helpt DIY voor mijn gevoel niet alleen mensen individueel maar steunt zo ook de gemeenschap. Daar ben ik trots op. Dat ik dat in Nederland mag doen (als buitenlander!). Niet alleen voor Nederlandse vrouwen, maar voor iedereen.

Explosie van vreugde

Kunst maken geeft blije energie. Nergens is dat sterker dan op de tentoonstelling aan het eind van het tweejarig programma Textile Art. Ik hou zó van de explosie van vreugde bij studenten wanneer ze hun werk laten zien!

De tentoonstellingen van de studenten is eigenlijk de aanleiding om dit stuk te schrijven. Niet één, maar twéé tentoonstelling zelfs. Want zowel de studenten van het Masterjaar als de Textile Art opleiding 2015-2017 gaan in juni exposeren. Er wordt keihard gewerkt om de werken optimaal en – uiteraard – professioneel te presenteren. Want er is veel bijzonders gemaakt. Dat mag getoond, dat mag gezien dat mag gewaardeerd worden.

'Ik heb iets te bieden'

De tentoonstelling is zelf ook weer een rollercoaster. Het is nogal wat: je hebt zoveel tijd in je kunst gestoken – in het maken, nadenken, plannen, proberen, werken, presenteren.... je ziel en zaligheid zitten er in. En dat ga je aan de buitenwereld laten zien. En je weet niet zeker wat anderen – buiten je klasgenoten – daarvan zullen vinden. Ja, het helpt dat je medestudenten je waarderen. Dat is een steun in de rug. Maar als je aan anderen kunt laten zien wat jij hebt gecreëerd en je ontvangt positieve reacties, dan krijg je echt het gevoel: ik heb iets te bieden. Ik heb toegevoegde waarde. Het plezier in de kunstwerken die je hebt gemaakt, hebben anderen gezien en ze hebben ervan genoten. Creativiteit is een cadeau dat je geeft en deelt met anderen.

Geef! Deel!

Ginni 

Tijd om te regelen, te denken, te dromen!

Vandaag wil ik graag vertellen waarom ik dit blog – dat enige jaren een slapend bestaan heeft geleid – weer op opgepakt.

Als ik terugkijk naar wat er met DIY Textile School bereikt is, word ik blij: er is zoveel gebeurd in die zes jaar dat de school bestaat. In november 2011 tekende ik het huurcontract voor Tussen de Bogen 36 in Amsterdam en in januari 2012 gingen we van start. Nu start er inmiddels niet één Textile Art Programma per jaar, maar twee. Het Stitch Art programma loopt zo goed dat we jaarlijks opnieuw kunnen starten, dit jaar zelfs met een dubbele editie. In 2017 zijn we bovendien begonnen met een Masterjaar programma.

Ik wordt daar word blij van want het betekent: meer mogelijkheden voor studenten om zich verder creatief te ontwikkelen. Ik weet uit ervaring dat creatieve ontwikkeling alle aspecten van je leven positief kan beïnvloeden. Misschien klinkt het gek, maar ik ben dankbaar dat ik een rol mag spelen in het leven van mensen die de weg van hun eigen creatieve ontwikkeling gaan. Of je nu textielkunstenaar of gewoon lekker bezig wilt zijn. Het maakt niet uit of je het doet als hobby, als passie, als roeping, als werk: het dagelijks maken en creëren van kunst is onvoorstelbaar bevredigend.

Het succes betekent dat er meer lessen worden gegeven. De eerste jaren deed het leslokaal ook dienst als kantoor, maar er gebeurt zoveel in het leslokaal dat ik daardoor aan veel andere dingen eigenlijk niet toekwam. Een paar maanden geleden heb ik dit veranderd; we hebben een aparte kantoorruimte gehuurd. Zo kunnen we nu ook administratief werk doen terwijl er cursussen gegeven worden. Dat is nodig en goed.

Het betekent ook dat mijn rol een verandert: van altijd in het leslokaal aanwezig zijn, altijd deel uitmaken van wat er gebeurt, naar de rol van 'directeur'. Dat is óók nodig en goed. Om een koers uit te zetten en de grote lijn te blijven zien moet je aandacht niet voortdurend worden opgeslokt door dagelijks lesgeven en in de les zijn, hoe leuk dat ook is.

Nu heb ik meer tijd voor organisatie. Om dingen te doen die gedaan moeten worden. Niet alleen administratief – gelukkig is Michel er als administratief medewerker en ritselflits extraordinaire! Maar voor planning, innovatie en verandering. Tijd om te regelen, te denken, te dromen!

Daarom heb ik dit blog weer opgepakt: ik wil in contact blijven met mensen die DIY Textile School een warm hart toedragen en die voor mij ook een plekje in hun hart hebben. Dat is namelijk wederzijds. Het is ook een prima manier om te delen wat er achter de schermen gebeurt. Bij DIY gaat het om mensen, en de verbinding die wij met elkaar maken. Hoe wij elkaar helpen ons steeds verder te ontwikkelen. Van die gemeenschap wil ik deel uitmaken. En ik hoop jij ook, lieve lezer.

Ik ben trots op onze studenten. En ik ben er trots op om tussen de uitstekende docenten en begeleiders te staan – Cherilyn Martin die Stitch Art zo voortreffelijk leidt. Erna van Sambeek en Marjolein van der Stoep die de masterjaar studenten gepassioneerd en kundig begeleiden. Marjan van Holthe die nieuwe lessen ontwikkelt. De deskundige en bezielende docenten van Textile Art en de workshops die we organiseren. Op naar een inspirerend 2017 en verder!

Fantastische diersculpturen

Goede voornemens voor 2017? Nou en of! Voor mij is het nieuwe jaar een uitstekende aanleiding om het bloggen weer op te pakken. Maar wel met een focus: bezieling. Op deze plek wil ik graag vertellen over de mensen en de dingen die mij inspireren, blij en enthousiast maken. Lees en geniet!

Henrique van Putten:  

Voor ik Henrique zelf ontmoette, was ik al gefascineerd door haar diersculpturen. Toen ik haar zelf ontmoette, werd ik diep geraakt door haar passie voor haar werk.

Ik luisterde geboeid terwijl Henrique vertelde hoe ze begint met een basisvorm. Tegen die vorm gaat praten. En ze luistert ernaar: ze luistert naar de vorm die haar vertelt hoe het zich voelt. Wat het denkt. Zo ervaart hoe die vorm op zijn eigen manier tot haar spreekt. En daarmee kan zij de emotie in die vorm zichtbaar maken.

Henrique werkt met diersculpturen – maar eigenlijk biedt ze je een plek waar je leert je eigen sculptuur te maken in wat voor vorm dan ook: figuratief of abstract, een dier, een mens een gezicht, je eigen gezicht, je eigen lichaam. En ze doet het zowel respectvol als inspirerend, Ze is zo levenskrachtig, zo vitaal. Wat ook zo prettig is: ik merkte meteen dat ze ervaring heeft in lesgeven.