Contact met de plek diep in jezelf

Derek Russel, kunstenaar

Ook de komende week heb ik individuele gespreken met de Textile Art studenten, zowel de eerste als de tweedejaars. Net als afgelopen week. Samen met de begeleider praten we over verwachtingen, dromen en de vorderingen in het creatieve proces. We kijken naar het (individueel gekozen) thema, naar wat goed werkt en waar de blokkades en frustraties liggen. We proberen te ontdekken wat je tegenhoudt of wat je juist helpt om in de flow te blijven. Ik ben dol op die gesprekken.

Dit is het leukste deel van mijn werk: met iemand echt de diepte ingaan en er samen achter komen hoe zij haar creativiteit kan aanboren. Te motiveren om dóór te gaan. Omdat je zoveel bevrediging haalt uit creëren. Dat is – niet toevallig! – de missie van DIY Textile School: Van iedere student het creatieve talent ontwikkelen.

Ik vertel studenten altijd als ze aan de opleiding beginnen dat hun leven twee jaar lang een achtbaan zijn. Iedereen heeft haar ups en downs: Je hebt goede dagen – je hebt slechte dagen. Je hebt geen tijd – je máákt tijd. Als je dat doet, profiteer je. Want daar gaat het uiteindelijk om: Maken. Doen. In het proces blijven.

Een van de belangrijkste aspecten is dat je begint waar je bent. Niet waar je vindt dat je zou moeten zijn, maar waar je echt, werkelijk bent. Die plek moet je in jezelf ontdekken. Van daaruit ga je verder. Iedereen vertrekt vanuit haar eigen plek: het eigen niveau, de eigen vaardigheden en talenten; het vertrekpunt is voor iedereen anders. Sommige mensen komen uit de traditionele quilthoek, sommigen schilderen en hebben ooit – of nooit – met textiel gewerkt. Anderen werken vooral graag met papier en vezels. Of vilt. Iedereen ontwikkelt zich vanuit het eigen beginpunt, op eigen wijze, met zelfgekozen materialen. En dan ga je nieuwe technieken leren die je aan je basis toevoegt.

Het is geweldig om te zien hoe mensen groeien. Hoe het zelfvertrouwen groeit. Dat gebeurt omdat we met elkaar delen wat we maken. Want dan komt er een proces op gang waarin studenten zich realiseren: wow, mensen vinden het leuk wat ik doe. En ik doe het goed. Ik kan dit. Dat is een essentieel kenmerk van de DIY Textile gemeenschap.

Maar even terug naar die gesprekken van vorige en deze week en waarom ik daar zo dol op ben. Zeg nou zelf: hoe vaak heb je de kans op één op één te praten over je kunst en daar coaching op te krijgen? En dan bedoel ik niet: 'Hier zou je een lijn kunnen toevoegen' of 'daar past nog heel goed een vorm bij.' We kijken naar het werkboek, het zelfgekozen thema en het werk dat in dit kader is gemaakt. We kijken hoe je daarmee verder zou kunnen. We vragen met welk medium en welke technieken je de meeste affiniteit hebt en geven je vragen om verder te onderzoeken. Zoals: 'welke dingen weerhouden je om je werk te doen? Hoe kunnen we je helpen?' En we moedigen je aan. We roepen: 'Vooruit! Je kunt het! Ga ervoor!

Sorry als ik klink als een positivo-coach! Maar ik zie hoe hard er gewerkt en gedacht wordt. Ik zie ook wat dat zegt over iemand als persoon. Het is magisch: de connectie maken met de plek diep in jezelf die maakt dat je kunst maakt. Als ik daaraan een bijdrage kan leveren, wordt ik blij en gelukkig. En willen we niet allemaal blij en gelukkig worden in ons werk? Ik wel!

Dit geloof ik oprecht:

1.  Iedereen is creatief
2.  De reis is belangrijker dan de bestemming; en
3.  'De beste manier om de toekomst te voorspellen, is haar zelf te creëren'
     (Abraham Lincoln)

Wat vind jij? Wat zijn jouw overtuigingen? Laat me weten met een comment beneden!
Ginni

Tijd om te regelen, te denken, te dromen!

Vandaag wil ik graag vertellen waarom ik dit blog – dat enige jaren een slapend bestaan heeft geleid – weer op opgepakt.

Als ik terugkijk naar wat er met DIY Textile School bereikt is, word ik blij: er is zoveel gebeurd in die zes jaar dat de school bestaat. In november 2011 tekende ik het huurcontract voor Tussen de Bogen 36 in Amsterdam en in januari 2012 gingen we van start. Nu start er inmiddels niet één Textile Art Programma per jaar, maar twee. Het Stitch Art programma loopt zo goed dat we jaarlijks opnieuw kunnen starten, dit jaar zelfs met een dubbele editie. In 2017 zijn we bovendien begonnen met een Masterjaar programma.

Ik wordt daar word blij van want het betekent: meer mogelijkheden voor studenten om zich verder creatief te ontwikkelen. Ik weet uit ervaring dat creatieve ontwikkeling alle aspecten van je leven positief kan beïnvloeden. Misschien klinkt het gek, maar ik ben dankbaar dat ik een rol mag spelen in het leven van mensen die de weg van hun eigen creatieve ontwikkeling gaan. Of je nu textielkunstenaar of gewoon lekker bezig wilt zijn. Het maakt niet uit of je het doet als hobby, als passie, als roeping, als werk: het dagelijks maken en creëren van kunst is onvoorstelbaar bevredigend.

Het succes betekent dat er meer lessen worden gegeven. De eerste jaren deed het leslokaal ook dienst als kantoor, maar er gebeurt zoveel in het leslokaal dat ik daardoor aan veel andere dingen eigenlijk niet toekwam. Een paar maanden geleden heb ik dit veranderd; we hebben een aparte kantoorruimte gehuurd. Zo kunnen we nu ook administratief werk doen terwijl er cursussen gegeven worden. Dat is nodig en goed.

Het betekent ook dat mijn rol een verandert: van altijd in het leslokaal aanwezig zijn, altijd deel uitmaken van wat er gebeurt, naar de rol van 'directeur'. Dat is óók nodig en goed. Om een koers uit te zetten en de grote lijn te blijven zien moet je aandacht niet voortdurend worden opgeslokt door dagelijks lesgeven en in de les zijn, hoe leuk dat ook is.

Nu heb ik meer tijd voor organisatie. Om dingen te doen die gedaan moeten worden. Niet alleen administratief – gelukkig is Michel er als administratief medewerker en ritselflits extraordinaire! Maar voor planning, innovatie en verandering. Tijd om te regelen, te denken, te dromen!

Daarom heb ik dit blog weer opgepakt: ik wil in contact blijven met mensen die DIY Textile School een warm hart toedragen en die voor mij ook een plekje in hun hart hebben. Dat is namelijk wederzijds. Het is ook een prima manier om te delen wat er achter de schermen gebeurt. Bij DIY gaat het om mensen, en de verbinding die wij met elkaar maken. Hoe wij elkaar helpen ons steeds verder te ontwikkelen. Van die gemeenschap wil ik deel uitmaken. En ik hoop jij ook, lieve lezer.

Ik ben trots op onze studenten. En ik ben er trots op om tussen de uitstekende docenten en begeleiders te staan – Cherilyn Martin die Stitch Art zo voortreffelijk leidt. Erna van Sambeek en Marjolein van der Stoep die de masterjaar studenten gepassioneerd en kundig begeleiden. Marjan van Holthe die nieuwe lessen ontwikkelt. De deskundige en bezielende docenten van Textile Art en de workshops die we organiseren. Op naar een inspirerend 2017 en verder!